ΑΜΠΕΛΩΝΑΣ

Η έκταση των καλλιεργούμενων αμπελώνων της Σάμου είναι περίπου 14.000 στρέμματα. Το 98% και πλέον, των αμπελώνων αυτών, αφορούν την καλλιέργεια του Άσπρου Μοσχάτου Σάμου, ένα μικρόρωγο σταφύλι, το οποίο θεωρείται ο πιο ευγενής κλώνος της μεγάλης οικογένειας των μοσχάτων. Από αυτό παράγονται οι εξαιρετικής ποιότητας γλυκείς οίνοι με ονομασία προέλευσης «ΣΑΜΟΣ».

Οι αμπελώνες είναι ημιορεινοί και ορεινοί με έδαφος μέτριας γονιμότητας. Είναι στο σύνολο τους ξηρικοί, διαμορφωμένοι σε χαμηλό κύπελλο και  εκτείνονται σε όλη τη Σάμο αλλά κυρίως στις πλαγιές του όρους Άμπελος, σε υψόμετρο μέχρι και τα 900 μέτρα. Η μέση ηλικία των αμπελώνων της Σάμου είναι 30 χρόνια, ενώ υπάρχουν και αμπελώνες ηλικίας μεγαλύτερης των 100 ετών.

Το μοσχάτο σταφύλι καλλιεργείται σε «αναβαθμίδες» (πατρογονικές πεζούλες ξερολιθιάς) δομημένες έτσι που να συγκρατούν και να αποστραγγίζουν το πολύτιμο χώμα, δημιουργώντας επάλληλες στενές λουρίδες γης, όπου μερικές φορές δεν χωρά πάρα μόνο μία σειρά από κλήματα. Οι στρεμματικές αποδόσεις είναι μικρές και δεν ξεπερνούν τα 1.000 κιλά σταφυλιού ανά στρέμμα.

Το εξαιρετικό έδαφος (χαλικώδες, σχιστολιθικό και με μεγάλη ικανότητα αποστράγγισης), σε συνδυασμό με το ευνοϊκό για την αμπελοκαλλιέργεια μικροκλίμα και την ευνοϊκή επίδραση της θαλάσσιας αύρας, δίνουν τη δυνατότητα στα σταφύλια να ωριμάζουν σταδιακά, ΑΜΠΕΛΩΝΑΣπράγμα που τους προσδίδει τον ιδιαίτερο αρωματικό χαρακτήρα και υψηλά σάκχαρα που χαρακτηρίζουν την ποικιλία. Το όξινο PH και τα πλούσια μεταλλικά στοιχεία δημιουργούν ένα πολύ ισορροπημένο αποτέλεσμα. Η ετήσια παραγωγή ανέρχεται περίπου σε 5.5 εκατομμύρια λίτρα  κρασιού.

 

Η ΠΟΙΚΙΛΙΑ

H ποικιλία-βασιλιάς είναι το Άσπρο Μοσχάτο Σάμου («muscat blanc à petits grains») ή αλλιώς «μοσχούδι». Πρόκειται για μια ευγενή ποικιλία αμπέλου, αρκετά διαδεδομένη σε ολόκληρη τη Mεσόγειο.  Aν και απαντάται και σε άλλα μέρη της Eλλάδος και του κόσμου όπου επίσης παράγει γλυκούς οίνους, μόνο στη Σάμο εκδηλώνεται ο καλύτερος χαρακτήρας του.

Το Άσπρο Μοσχάτο καλύπτει το 98% του αμπελώνα της Σάμου.  Το υπόλοιπο, μοιράζονται οινοποιήσιμες ερυθρές ποικιλίες, το «ρητινό», το «φωκιανό» και ο «αυγουστιάτης».